Czytelnicze podsumowanie października.

 Październik zamykam 10 przeczytanymi książkami.

1. Val McDermid - Odpłata (3)

2. Éric-Emmanuel Schmitt - Raje utracone (5) Recenzja

3. Éric-Emmanuel Schmitt - Brama do nieba (5) Recenzja

4. Vincent V. Severski - Dystopia (4) Recenzja

5. Alexandra Benedict - Morderstwo w świątecznym ekspresie (4) Recenzja

6.Graeme Cameron - Zwykły człowiek (3)

7. Marcel Moss - Mój ostatni miesiąc (3)

8. Katarzyna Puzyńska - Policjanci. W boju (3)

9. Susan Howatch - Piaski śmierci (3)

10. Chris Carter - Rozmówca (4)

Alexandra Benedict - Morderstwo w świątecznym ekspresie/ Recenzja

Na pokładzie świątecznego ekspresu każdy jest podejrzany. Krajobraz za oknem otula śnieżny puch, a w pociągu giną kolejni pasażerowie. Odkryj, kto zmienił tę podroż w śmiertelnie niebezpieczną pułapkę. To będą intrygujące święta…

Pociąg mknący przez zaśnieżone pola.

18 pasażerów.

Ofiara w zamkniętym od środka w przedziale.

Czy ktokolwiek z podróżujących może czuć się bezpieczny?

Na stacji kolejowej w Londynie spotykają się pasażerowie pociągu sypialnego jadącego do Fort William w zachodniej Szkocji. Na jego pokład wsiadają: była detektyw śledcza Roz, celebrytka Meg i jej zazdrosny narzeczony Greg, rodzina Bridgesów, emerytowana profesor podróżująca z synem i kotem o wdzięcznym imieniu Mousetache oraz czworo młodych ludzi pragnących wziąć udział w teleturnieju, w którym główną nagrodą jest stypendium na studia. Nie wszyscy jednak dotrą do celu…

Kiedy pociąg wykoleja się na pustkowiu, w jednym z przedziałów dochodzi o morderstwa. Kto mógł dopuścić się takiej zbrodni? I jak to zrobił, skoro przedział pozostał zamknięty od środka? Pewne jest tylko to, że zabójcą musi być ktoś z pasażerów.

Roz, korzystając ze swojego doświadczenia policyjnego, podejmuje się rozwiązania zagadki. Przeczesuje kolejne przedziały świątecznego ekspresu i odkrywa mroczne tajemnice skrywane przez podróżnych.

Czy Roz uda się znaleźć zabójcę, zanim będzie za późno?

 Współpraca reklamowa z @wydawnictwo.kobiece

Za oknami pociągu zimowa aura, w środku zaś przyjemna i świąteczna atmosfera do momentu aż ktoś znajduje ciało znanej Influencerki, a potem kolejne zwłoki. W dawnej policjantce, Roz, odzywa się policyjny instynkt i postanawia znaleźć mordercę nim do pociągu, który utknął w środku pustkowia, dotrze ekipa. Do tego ona jak i reszta bohaterów zmaga się ze swoimi problemami, które są dla nich utrapieniem.

Autorka w swojej książce opisuje ważne tematy - przemoc w związku, alkoholizm, świat Influencerów jak i gender. Każdy z tych tematów jest szczegółowo opisany. Pokazuje, że życie pokazywane w internecie nie jest usłane różami, że trudno jest wyrwać się z związku, gdzie występuje przemoc, jak alkohol działa na człowieka. Te tematy wplecione w klimat morderstwa daje sporo do myślenia.

Czuć inspiracje książką Agathy Christie - Morderstwo w Orient Expressie, ale historia dzieje się współcześnie i moim zdaniem jest potraktowana raczej bardziej na luzie, bardziej skupiona narracja na uczuciach bohaterów niż na szukaniu winnego

Ocena: 4+

Vincent V. Severski - Dystopia/ Recenzja przedpremierowa

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.

To moje pierwsze spotkanie czytelnicze z panem Severskim i jestem pod wrażeniem tego, co stworzył w swojej książce.

Misternie napisana książka o polityce w kraju, o sytuacji społecznej, choć to fikcja literacka to taki scenariusz mógłby się wydarzyć.

Sara, Monika i Marta robią wszystko aby wydostać z więzienia swoich przyjaciół. Kobiety z pomocą swoich wtyków w różnych wysoko postawionych politycznie miejscach, robią wszystko aby zdemaskować Kaziurę, który nie jest dobrym człowiekiem.

Choć książka to fikcja, z całą pewnością można dostrzec realia we współczesnym świecie politycznym, gdzie każdy kopie dołki pod innymi aby zdemaskować innych aby sobie było dobrze. Vincent V. Severski w swojej książce opisuje jak działa od środka życie uwikłane w układy, jak politycy brną przed siebie żeby zdobyć władzę i nie cofną się przed niczym aby wyeliminować przeciwników, wdrożyć własne plany i mieć całkowitą władzę. Dzięki swojej wiedzy, opisuje jak działa szajka szpiegowska I dzięki tej wiedzy, czytelnik przenosi się w świat afer i tego, co dzieje się w polityce.

Ocena: 5

Éric-Emmanuel Schmitt - Brama do nieba/ Recenzja przedpremierowa

 Współpraca.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Znak.

Powieść ta jest opowieścią o podróży przez życie, różne krainy i ziemskie drogi w poszukiwaniu swojej utraconej miłości. Noam przemierza wiele dróg, miast, państw aby odnaleźć kobietę swojego życia. Poznaje wielu ludzi, którzy stają się jego przyjaciółmi, z którymi przeżywa wiele przygód. Targają nim różne uczucia, z którymi próbuje sobie poradzić.

Książka zawiera wiele odniesień do przesłań biblijnych, ale także zawiera różne przesłania, uczy człowieka co jest ważne

W "Bramie do nieba" możemy odnaleźć wiele współczesnych odniesień do obecnego życia człowieka. Autor pokazuje jak bardzo różni się świat przeszły od współczesnego. Stwierdza, że ludzie nie dbają już o planetę ani o naturalne piękno lecz dąży do własnego unicestwienia, ponieważ wiele pięknych naturalnych krain, lasów zmienia się w betonowe mieszkania, zabetonowane drogi, natura. Główny bohater ubolewa nad tym, że coraz mniej jest natury, przyrody, a za dużo i wszędzie pełno człowieka.

Éric-Emmanuel Schmitt porównuje współczesnych ludzi do budowniczych wieży Babel. Obecnie ludzie chcą sięgać coraz wyżej nieba. Budują coraz to wyższe budynki, które już dawno przekroczyły wysokość wieży. Autor książki wspomina, że "Babel nigdy nie przestał piąć się do nieba, Babel się odradza, wciąż ulega zmianom. (...) Przyszłość wciąż jest otwartym planem budowy."

Piękna, dojrzała książka o poszukiwaniu własnej wartości i próba pokazania tego, że równowaga między człowiekiem a naturą jest możliwa.

Eric - Emmanuel Schmitt - Raje utracone/ Recenzja

 Piękna książka, która przenosi czytelnika do początku naszej cywilizacji. W książce możemy znaleźć odniesienia do Biblii, ale opisana została oczami zwykłych ludzi, którzy nie znali Boga jako stwórcy, lecz wiedzę czerpali z otaczającego ich świata, obserwowali naturę, zachowanie zwierząt. Sporo w niej akcentów mitycznych i baśniowych.

Książka podzielona na dwie części. Pierwsza to życie Noama wśród ludzi w swoim społeczeństwie, druga podczas i po Potopie. Autor książki w swój sposób zinterpretował właśnie Potop. Jak człowiek musiał radzić sobie z siłami natury, które były nieznane zwykłemu, pospolitemu człowiekowi, który nie znał przecież pojęć typu ocieplenie czy epoka lodowcowa. Swoją wiedzę czerpał z obserwacji otoczenia. 

Opowieść o miłości, samotności, cierpieniu, przemijaniu, radości czy szczęściu. Opowieść o pięknej Ziemi, nieskalanej przez ludzką cywilizację. Autor książki opisuje w pięknym języku obcowanie człowieka z przyrodą, którą darzył szacunkiem, doceniał to co dostawał, odpłacał się dobrem wobec natury, która dawała mu schronienie, pożywienie. 

Opowieść o tym co człowiek potrafi zrobić dla własnych potrzeb. Są ludzie, którzy myślą o innych - Noam, który pragnął aby ludzie w jego wiosce żyli spokojnie i chciał być dla nich dobrym władcą, czy jego ojciec, który chciał mieć wszystko dla siebie aby tylko mu było dobrze.

Opowieść o tym jak człowiek może zmienić losy świata jak i działa na naturę, której nie da się okiełznać.

Nie przepadam za literaturą piękna, ale ta książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Podobały mi się opisy natury, przyrody, styl pisania był bardzo piękny. Eric - Emmanuel Schmitt posługuje się bogatym słownictwem.

Ocena: 5/5