To zabójstwo jest wyraźnym ostrzeżeniem dla tych, którzy lubią puszczać parę z ust: tylko milczenie może cię ocalić.
Sierżant Kieran O’Regan tropił najgroźniejszych przestępców. Teraz nie żyje. Na cmentarzu znaleziono jego pozbawione głowy ciało z wetkniętym w gardło fletem…
To makabryczne zabójstwo jest wyraźnym ostrzeżeniem dla potencjalnych informatorów: tylko milczenie może cię ocalić. O’Regan miał bowiem dostarczyć kluczowe dowody w śledztwie dotyczącym korupcji w policji.
Dochodzenie było powiązane z aresztowaniem miejscowego dealera narkotyków, który – choć nie brakowało dowodów jego winy – uniknął kary. Gangstera wsadziła za kratki nadkomisarz Katie Maguire, która za wszelką cenę chce doprowadzić tę sprawę do końca.
Ale kiedy kolejny policjant zostanie zamordowany w ten sam sposób, Katie zrozumie, że ludzie wolą milczeć niż stracić głowę…
Sierżant Kieran O’Regan tropił najgroźniejszych przestępców. Teraz nie żyje. Na cmentarzu znaleziono jego pozbawione głowy ciało z wetkniętym w gardło fletem…
To makabryczne zabójstwo jest wyraźnym ostrzeżeniem dla potencjalnych informatorów: tylko milczenie może cię ocalić. O’Regan miał bowiem dostarczyć kluczowe dowody w śledztwie dotyczącym korupcji w policji.
Dochodzenie było powiązane z aresztowaniem miejscowego dealera narkotyków, który – choć nie brakowało dowodów jego winy – uniknął kary. Gangstera wsadziła za kratki nadkomisarz Katie Maguire, która za wszelką cenę chce doprowadzić tę sprawę do końca.
Ale kiedy kolejny policjant zostanie zamordowany w ten sam sposób, Katie zrozumie, że ludzie wolą milczeć niż stracić głowę…
Katie musi rozwiązać kolejne śledztwo.
Tym razem związane z jej pracą.
Mordowani są policjanci. Mają obciętą głowę i flet w ustach.
Makabryczne zbrodnie sprawiają, że Katie za wszelką cenę próbuje rozwiązać tę sprawę, choć to nie będzie łatwe, ponieważ ktoś tego nie chce.
To chyba nieco gorsza książka Grahama z serii o Katie.
Brakło tego dreszczyku emocji, jaki można poczuć czytając jego książki.
A w książce Świst umarłych brakło tego jak i różnych zwrotów akcji. Na szczęście, w tej książce Graham bardziej skupił się na śledztwie niż na życiu prywatnym Katie, która zaczyna być nieco irytująca. Tu spotyka się z jakimś mężczyzną, a gdy coś się dzieje źle między nimi, oddaje się w ramiona koleżanki z pracy, która się w niej kocha (koleżanka w Katie). Całują się, biorą razem prysznic, śpią w jednym łóżku. Katie sama nie wie czego chce.
Co do śledztwa.
Ciekawe, choć nudne. Brakło jakiś interesujących sytuacji. Skoro prowadziła śledztwo w sprawie morderstw policjantów, to osoby powiązane z tymi morderstwami powinni robić coś więcej, aby powstrzymać panią nadkomisarz. Brakło gróźb, porwań czy czegoś podobnego.
Ocena: 3-
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz